Bas Heutinck is geboren en getogen in de Achterhoek, in Zieuwent, vlakbij Lichtenvoorde. “In een dorpse cultuur van ‘mouwen opstropen’ en dóen.'' Bas wilde, net als veel kinderen, het liefst profvoetballer worden. Dat liep anders. Het werd een mbo-opleiding detailhandel. Zijn opa, bedrijfsleider van de Welkoop in Zieuwent, bood hem een stageplaats. Mooi. Een stevige stap richting een toekomst in de detailhandel. Maar dat liep anders. Bij een biertje in de voetbalkantine kwam Bas in gesprek met een ondernemer en kreeg hij een functie aangeboden in een magazijn. “Dat leek me wel wat'', zegt Bas.
Goed gezien, want Bas had het enorm naar zijn zin in het magazijn bij het bedrijf in Winterswijk. Hij groeide deels door naar de binnendienstfunctie en werkte er zes jaar. “Door onze verhuizing naar Wijhe reed ik de laatste twee jaar dagelijks heen en weer naar mijn werk in de Achterhoek. Toen ben ik gaan kijken naar een nieuwe baan in de omgeving van Wijhe, zodat ik wat meer tijd had voor het thuisfront en voetbal.” Bij een biertje tijdens het dorpsfeest in Wijhe kwam Bas een nieuwe missie op het spoor. “Ik raakte aan de praat met vestigingsmanager Lynn, van FlexiblePlus, en zij zei: ‘kom een keer langs’.”
“Ik had geen kennis, geen ervaring, maar ik ben toch een keer langs gegaan”, vertelt Bas. “Ik had een goed en lang gesprek.” Het klikte. En zo begon Bas, nu 3,5 jaar geleden, bij FlexiblePlus als recruiter. Hij startte onder de vleugels van twee collega-recruiters. “Dat was fijn. Kon ik alles leren. Maar na twee maanden kwam Corona. Dat was heftig. Moest ik mezelf redden. Thuis werken. Ik wilde niet voor elk wissewasje een collega bellen. Ik was huiverig om een gesprek aan te gaan met een opdrachtgever als ik niet genoeg wist. Dat was écht een struikelblok voor mij. Ik blokkeerde. Wat nu? ‘Die Bas is leuk om een biertje mee te drinken, maar werken, nee.’ Zo zou het voor mij eindigen bij FlexiblePlus, dacht ik.”
Maar nee, het liep anders. “Als ik terugkijk zie ik die periode als een opstartjaar”, zegt Bas. “FlexiblePlus bleef me steunen. Mijn contract werd verlengd en ik moest mezelf verbeteren, logisch. Het advies was: ‘Je hóeft niet altijd alles te weten’, ‘maak het niet te spannend voor jezelf’, en ‘gewoon doen’, net zoals mij opa dat ook altijd zei: ‘niet te bange zijn’. Die raad heb ik opgevolgd. Het is goed gekomen. Ik ga veel gemakkelijker gesprekken aan, ook al ben ik misschien minder geïnformeerd. Door ervaringen en mijn eigen ontwikkeling zit ik nu beter op mijn plek.”
“Veel regelwerk, veel cijferwerk. Ik ben verantwoordelijk voor dertig Ziggo-monteurs”, vertelt Bas over een belangrijk deel van zijn werk bij FlexiblePlus. “Meestal stuurt de opdrachtgever medewerkers aan, over hoe ze te werk gaan en wat ze moeten doen. In dit geval regelt FlexiblePlus alles en ben ik daar als projectleider verantwoordelijk voor.”
Juist het menselijke contact geeft Bas inspiratie, zo heeft hij gemerkt in de voetbalkantine, in de kroeg, maar ook in de dagelijkse praktijk. “We werken landelijk. Daardoor hebben we vaak alleen telefonisch contact met medewerkers die niet in de buurt werken. Dus zoek ik ze op. Vraag aan collega’s: Is alles in orde? Hoe loopt de planning? Maar ook, hoe gaat het thuis? Heb je nog wat nodig? Dat soort gesprekken. Soms ben ik een hele dag onderweg, naar Groningen bijvoorbeeld, om daar met collega’s te spreken. Of ze iets te geven, kleding of gereedschap, of ze te verrassen met een koud blikje drinken of een koek. Het voelt aan het eind van de dag voor mij soms als nutteloze tijd, omdat ik lang onderweg ben geweest, maar ik haal er veel voeldoening uit. Het contact is waardevol en ik krijg er energie van.”